محمّد طاهر بن محمد بن محمد طاهر بن عاشور، مشهور به «طاهر بن عاشور» در سال ۱۲۹۶ هجرى در «مرسى» منطقه‏ اى از مناطق پایتخت تونس دیده به جهان گشود، وى یکى از عالمان خاندان «آل عاشور» است. نسب این خاندان به ادریسیان حسینى بازمیگردد که از سرزمین اصلى خود، مراکش، به اسپانیا رفته بودند،

پس از وفات رسول خدا بار هدایت جامعه و رهنمون ساختن بشریت بر عهده صحابه قرار گرفت که خود سبب شد فرزندان مسلمان از جای جای عالم اسلامی به خدمت آنها درآیند و از دریای پهناور دانششان برای خود جرعه ای برگیرند و از میان نقاط مختلف عالم اسلامی منطقه فارس (ایران کنونی) بود ...

مسلم بن حجاج بن مسلم بن ورد بن کرشان نیشابوری قشیری از طایفه بنی قشیر که قبیله معروفی از عرب است، خود او مشهور است به مسلم نیشابوری که شهرت را از زادگاه خود کسب کرده است، و او یکی از رجال برجسته حدیث است.علماء اسلامی بر امامت امام مسلم اجماع کرده‌اند،

از همان زمان كودكی‌، آثار نجابت و تيزهوشی براو پيدا بود. مادرش او را به معلّمان و مربّيان سپرد تا او را آموزش دهند و تربيت كنند. طولی نكشيد كه خواندن و نوشتن را آموخت سپس قرآن كريم را از بر نمود و بعد ازآن به حفظ سنّت نبوی و امثال و اشعار عرب پرداخت و مسائل زيادی از دين را آموخت.

وی زاهد مشهور "اویس بن عامر بن جزء بن مالک قرنی" است. دوران پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را درک نمود اما دیدار رسول خدا نصیب وی نگردید از این جهت در طبقه‌ی مخضرمین جای می‌گیرد. وی در یمن زندگی می‌کرد، سپس به کوفه نقل مکان کرد و در واقعه‌ی صفین به همراه علی رضی الله عنه جنگید وبه شهادت رسید.

علامه عزالدین بن عبدالسلام یکی از رادمردان تاریخ اسلامی است که مشغولیتها و تالیفات متعدد، وی را از اظهار کلام حق، ارشاد مردم، راهنمایی حکام و شرکت در میادین جهاد باز نداشت.ایشان از جمله افرادی است که ایستادگی و مقاومت در مقابل حکام ظالم و سردمداران طغیانگر با نام آنها قرین شده بود.

ابوعلی حسن بن حسن بن هیثم (زاده ی ۹۶۵ در بصره – فوت ۱۰۴۱ در قاهره)، از جمله دانشمندان برجسته از “عصر طلایی” تمدن اسلامی است. از وی به عنوان ابن هیثم و در برخی اوقات البصری، به دلیل زادگاهش (بصره) یاد می شود. هم چنین نام لاتین او الهزن یا الهسن می باشد.

امام حسن بصری از معاصران عمربن عبدالعزیز-رحمه الله- بوده است. وی تأثیرات روشن و بارزی در زندگی دینی و اجتماعی عصر امویان داشته است. نام اصلی حسن بصری، ابوسعید حسن بن یساربود. پدرش (یسار) مملوک زیدبن ثابت- رضی الله عنه- و ازبزرگان تابعین و پیشوای شهر بصره و دانشمند امت درعصر خود تلقی می‌شد.

تقوا و پارسایی در وجود زین العابدین ریشه دوانیده بود و وجودش سرشار از بزرگواری و نیکی و بردباری واخلاق ستوده گشته بود تا جایی که کتب تاریخ مزین به اخبار شگفت انگیز و داستانهایی زیبا از زندگانی وی گشته و صفحات تاریخ با مواقف و موضع گیری های زیبای و شگفت انگیزش تابان و درخشنده شده است. یقینا وی نمونه ی نادری بود از کسی که در پیدا و پنهان از خداوند می ترسید...