تنبیه از ریشه «تنبه» به معنی آگاه کردن و بیدار نمودن است. چنانکه سعدی می گوید:آفرینش همه تنبیه خداوند دل است ..... دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
از جمله معادل های آن در زبان فارسی واژه هایی نظیر آگاه کردن، ادب کردن، گوشمال دادن و سرکوب کردن است.از نظر تربیتی عبارت است از ارائه یک محرّک آزار دهنده به دنبال یک رفتار نامطلوب. کتک زدن و گوشمال دادن تنها یکی از انواع تنبیه است و از جمله صورت های دیگر آن می توان به نگاه خشم آلود، بی اعتنایی، توبیخ کردن، امتیاز منفی دادن، محروم ساختن، تذکر، و… اشاره کرد.

چه بسیار بوده اند کسانی که دل‌های سخت و سنگینشان را جز تلاوت کتاب خدا نرم نگردانده است. و چه بسیار بوده اند غافلان و تجاوزکاران زیان رساننده به خود که فقط تدبر در کتاب خدا مایه هشیاری و بیداریشان گشته است. و چه بسیار بوده چشمانی که لذت اشکریزی از ترس خدا را تنها به وسیله‌ی نگاه کردن به آیات خدا چشیده است.بسیاری از صحابه (رض) هر روز بهره‌ی معینی از قرآن را می‌خوانده اند. و گاهی که عذری ضروری یکی از آنان را از خواندن بهره‌ی روزانه اش بازمی‌داشت، روز بعد با حسرت و درد از قصوری که ورزیده آن را می‌خوانده است.

طارق بن زیاد بن عبدالله، از فرماندهان قدرتمند در شمال آفریقا بود که توانست در مدت کمی، به همراه موسی بن نصیر، تمامی شمال آفربقا که شامل کشورهای لیبی، تونس، الجزایر، مغرب، موریتانی و صحرای بزرگ آفریقا و همچنین شبه جزیره یِ ایبریه را که شامل اسپانیا و پرتغال و جنوب فراسه بود، تحت حاکمیت خلافت اسلامی درآورد.

در شریعت اسلامی دو دسته حقوق مورد توجه فراوان قرار گرفته یک سری حقوق حق الله معرفی شده که جانب مصالح عام جامعه در آنها لحاظ شده و تنفیذ و اجرای آنها منافع اقتصادی امنیتی برای جامعه به ارمغان می آورد مانند حدود ومجازاتهایی که خداوند در شریعت قرار داده ....

فرا رسیدن دهه ی فجر و 22 بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی را خدمت شما عزیزان نمازگزار تبریک و تهنیت عرض می کنم دهه ی فجر به ده روزی گفته می شود که حضرت امام خمینی که در 12 بهمن سال 1357 وارد کشور شد و در روز 22 بهمن این انقلاب مبارک به پیروزی رسید فاصله این ده روز دهه ی فجر نامگذاری شده است. فجر یعنی روشنایی بعد از ظلمت و تاریکی، انقلاب اسلامی با طلیعه ی خود تاریکی ظلم و فساد و بی بندو باری و کفر و الحاد را در جامعه ایران از بین برد و روشنایی عدل و اخلاق و ایمان و اسلام را بر ملت گستراند . ملت مسلمان و آزاده ایران در کنار امام و پیشوای خود طعم تغییر تحول دلخواه خویش را چشیدند

زهد در دنیا مقتضی جلب محبت باریتعالست انسان مومن و عاقل هیچ گاه دنیا را بر آخرت ترجیح نخواهد داد رسول خدا می فرمایند الکیس من دان نفسه وعمل لما بعد الموت انسان زیرک انسانی هست که به فکر آخرت است و برای روز قیامت عمل نیک ذخیره می نماید در آیات متعددی از قرآن کریم داریم که خداوند متعال : آخرت را بر دنیا ترجیح داده است خداوند متعال می فرمایند : ((بل تؤثرون الحياة الدنيا والآخرة خيرٌ وأبقى)).وقال: (( تريدون عرض الدنيا والله يريد الآخرة)).

برای پی بردن به اهمیت و عظمت شخصیت پیامبر اعظم لازم است به دوران قبل از بعثت نظری بیفکنیم ، حالتی که بشریت در زمان جاهلیت داشت نیاز مبرم به مبعوث شدن پیامبری که بشریت را از سقوط و هلاکت نجات دهد را لازم می نمود خداوند متعال حالت قبل از بعثت را در عبارتی موجز و مختصر بیان فرموده، مورخین هم درباره ی آن شرایط سخنانی گفته اند اما نتوانسته اند آنچنانکه قرآن در یک عبارت مختصر بیان کرده تصویری از آن زمان برای ما عرضه کنند

اعمالی که انسان انجام می دهد اعم از خوب یا بد مانند باری است که بر دوش می گذارد و پیوسته و همواره با این بار در حال حرکت است حرکت به یک سفر طولانی سفری که می انجامد به یک نقطه ای و آن نقطه روشن شدن نتیجه ی کارها در محکمه ی عدل الهی است «یومئذ تعرضون لا تخفی منکم خافیة» شما در آن روز در معرض قضاوت پروردگار قرار می گیرید هیچ چیزی از اعمال شما از شما پنهان نمی ماند اگر عمل خیر است مایه ی فکاک و رهایی انسان از عذاب جهنم است کار خوب نتیجه آزاد کردن انسان را در پی دارد اما اگر عمل شر است باعث سرافکندگی انسان

روزی در محضر خدواند متعال و در حالی که برای عمری که از دست داده بودم تأسف می‌خوردم و پشیمان بودم، نشستم و یکی از «لحظه»‌های زندگی‌ام را فراخواندم...
به او گفتم: می‌خواهم به عمرم برگردی تا تو را در کار خیر به کار گیرم.
گفت: زمان هیچ وقت به سوی کسی برنمی‌گردد!
گفتم:‌ ای «لحظه» خواهش می‌کنم بسوی من بازگرد؛ تا از تو بخوبی استفاده کنم و کوتاهی که در مورد تو کردم جبران کنم.