شيخ عبدالرزاق بن علي‌نقي ابونجمي از علماي برجسته خطه جنوب فارس در سال 1306 ﻫ.ش در شهر خنج ديده به جهان گشود. در شش سالگي از نعمت پدر محروم شده و در جوار مادر پرورش يافت. در سن 12 سالگي بدليل علاقه وافر به تحصيل علم در محضر عالم توانا ملامحمدطيب حنيفي در فيشور كسب فيض نمود. بعدها با حمايت شخصي متفكر و نيك انديش به نام حاج محمدطيب خنجي كه ساكن بحرين بود به آن كشور عزيمت نمود.

ايشان مسير شهر خنج تا گاوبندي را پياده طي كرده و با كشتي‌هاي بادباني آنروزي، به مدت سه روز به كشور مذكور رسيد. به مدت دوسال در آن كشور به فراگيري علوم پايه و زبان عربي پرداخت. در سن 22 سالگي جهت ادامه تحصيل و تكميل علوم ديني به مكه مكرمه مشرف گرديد. در آن زمان دانشگاه‌هاي كنوني مكه و مدينه وجود نداشت و در مكه فقط يك مدرسه (مدرسه صولتيه) داير بود كه بيشتر مباحثات و كلاسها در حرم تشكيل مي‌گرديد.

شيخ به مدت شش سال نزد اساتيد فرهيخته آنزمان تحصيلات علوم ديني را تكميل نمود. در اين مدت به علت نبودن برق در شهر مكه به كمك نورفانوس به فراگيري مسايل شرعي و حفظ قرآن پرداخت.

بعد از تكميل مدارج علمي به مدت 6 سال در حرم مكي به تدريس علوم مختلف از جمله علوم صرف ، نحو، فقه، حديث و تفسير پرداخت. قابل توجه است كه شيخ با وجود مرخصي‌هاي تابستاني در اين 14سال به شهر خود بازنگشت و سعي نمود پايه‌هاي علمي خود را تقويت نمايد.

بالاخره پس از 14 سال دوري از وطن (به لحاظ قول خدمتگزاري به مردم منطقه به حاج محمدطيب خنجي داده بودند) به زادگاهش برگشت و به نشر اندوخته‌ها و آموخته‌هاي خويش پرداخت.

اقدامات و فعاليت‌هاي شيخ تنها محدود به تبليغ انديشه‌هاي اسلامي در قالب كلاسهاي درس نبود، بلكه اقدام گسترده‌اي نسبت به ساخت مساجد نمود. از توصيه‌هاي مهم ايشان به طلاب و محققان علوم ديني اين بود كه براي رسيدن به كمال علمي بايد تمام عمر در جستجوي علم بود و اين مهم را به 6 يا 7 سال محدود نساخت.

در سالهاي بعد از انقلاب شكوهمند اسلامي ايران، شيخ عامل وحدت بين مردم منطقه جنوب و لارستان بود كه با ايجاد مودت و أخوت بين برادران تسنن و تشيع، غده تفرقه و اختلاف را ريشه‌كن مي‌كرد. ايشان اخلاص، تعهد، خداشناسي، توسل به ذات احديت، مردم‌داري، انصاف و عدالت را سرلوحه اهداف و مقاصد خود مي‌دانستند و هميشه در فرمايشاتشان به مردم متذكر مي‌شدند.

در اين مسير با سادات بزرگوار لارستان مخصوصاً جناب آيت‌الله سيدعبدالعلي آيت‌اللهي و جناب سيدمجتبي موسوي لاري وفقهما الله ارتباط مستمر داشتند.

مايه بسي مباهات است كه رسالت گسترش اعتقادات و فرهنگ عميق اسلامي در خانواده ايشان متوقف نشد و توفيق تحصيل و ادامه راه تبليغ دين به فرزندان ايشان عنايت شده و راه تبليغ و خدمت به دين به وسيله‌ي دو فرزند (شيخ عبدالصمد و دكتر شيخ محمدعارف) ادامه دارد.

پس از وفات امام جمعه محترم شهر خنج، جناب حاج عبدالله شريعتي رحمه‌الله با ارشادات و موافقت تشكل ائمه جمعه اهل سنت فارس و مراجع ديني و سياسي نظام جمهوري اسلامي ايران، شيخ عبدالصمد ابونجمي فرزند ارشد شيخ، مسئوليت خطير امام جمعه اين شهر و ارشاد مردم را به عهده گرفت.

جالب است كه شيخ با توجه به كهولت سن و بيماري تا چند روز قبل از وفات دست از مطالعه و تحقيق برنداشته و در دو روز بستري در بيمارستان نيز از ارشاد و توصيه‌هاي ديني دريغ نورزيد.

ايشان پس از اداي نماز مغرب در شامگاه يكشنبه مورخه‌ي 15/9/88 مطابق با 18 /12/1430 هجري قمري دعوت حق را لبيك نموده و دارفاني را وداع نمود.

((اللهم أغفرله و ارحمه و اجعل الجنة مأواه))