1-بعضی از نمازگزاران قبل از کامل شدن صف، صف دیگری ایجاد می کنند و صحیح اینست که صف ها به ترتیب تکمیل شود.

۲- راست نکردن صفوف و وجود فاصله بین نمازگزاران. صحیح اینست که هر شخص پا و شانه ی خود را به نفر کناری خود بچسباند. متاسفانه این مشکل در جوامع ما خیلی شائع است و اگر نمازگزاری به خاطر اقتدا به سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم پایش را به نفر کناری خود بچسباند، انگار به او شوک وارد کرده و آن شخص پای خود را کنار می زند. حال آن که پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم می فرماید: (مَنْ وصَلَ صَفًّا وَصَلَهُ اللَّه، وَمَنْ قَطَعَ صَفًّا قَطَعهُ اللَّه). [رواه ابوداود باسناد صحیح] یعنی: « هر کس صفی را پیوسته و وصل نماید خداوند او را پیوسته می دارد (یعنی رحمتش را بر او نازل می کند) و هر کس صفی را قطع کند، خداوند او را قطع می کند یعنی از رحمتش او را دور می کند.

۳- بعضی از افراد در پشت صف و به تنهایی نماز می خوانند و صحیح اینست که اگر نمازگزار به مسجد آمد و صف کامل شده بود و جز او کسی دیگر وجود نداشت، یکی از نمازگزاران را از صف جلو متوجه نماید تا به صف عقب بیاید و با هم تشکیل صف جدیدی بدهند.

۴- نماز نخواندن به طرف ستره، مانع و شیئی است که نمازگزار باید در جلوی خود قرار دهد تا کسی از جلوی نمازش رد نشود. و حداقل اندازه ی آن، یک ذراع است.

۵- نماز خواندن با لباس خواب و لباس های نازک و بدن نما و چسب ناک و همچنین لباسی که بر آن تصویر وجود دارد. صحیح اینست که شخص با بهترین لباس و ظاهری آراسته در پیشگاه معبود خود قرار گیرد.

۶- نشستن در مسجد قبل از خواندن دو رکعت نماز. قول راجح اینست که شخص اجازه نشستن در مسجد را ندارد، مگر پس از اینکه نماز بخواند و حق مسجد را به جا آورد.

۷- نماز خواندن بین دو ستون (تشکیل صف نماز جماعت طوری که ستون ها در صف قرار بگیرد).

۸- بعضی از مردم زمانی که مؤذن می گوید: «قد قامت الصلاة»، می گویند: «اقامها الله و أدامها.»

۹- بستن چشم ها در نماز.

۱۰- شخص جایگاه خاصی را در مسجد انتخاب کند و جز در آن مکان در جای دیگری نماز نخواند.

۱۱- گفتن کلمه ی «حقاً» بعد از این که مؤذن در اقامه «لا اله الا الله» می گوید.

۱۲- تلفظ کردن نیت با زبان.(بهتر است نیت قلبی باشد و هنگام نیت کردن حضور قلب داشته باشد)

۱۳- گفتن : «سمعنا و اطعنا» زمانی که امام تکبیرة الاحرام (به اولین "الله اکبر" در نماز که شخص با گفتن آن وارد نماز می شود، تکبیرة الاحرام یا تکبیر تحریمه گفته می شود) را می گوید.

۱۴- عدم تحرک زبان در تکبیرة الاحرام و هنگام قرائت قرآن و سائر اذکار نماز. و صحیح این است که شخص در نماز تکبیرات، اذکار و قرائت را با طوری بخواند که خودش بشنود. البته در نمازهای جهری که امام قرائت می کند، هنگام قرائت سکوت کند.

۱۵- نخواندن فاتحه در نمازهای سری پشت سر امام و صحیح این است که در نمازهایی که مقتدی تلاوت امام را نمی شنود، خودش فاتحه را بخواند. زیرا سکوت در نماز مفهومی ندارد. و نماز بدون فاتحه صحیح نیست. همچنین در رکعت آخر نماز مغرب و دو رکعت پایانی نماز عشاء که امام با صدای بلند قرآئت نمی کند، مقتدی باید سوره ی فاتحه را بخواند.

۱۶- چندین بار تکرار کردن تکبیرة الاحرام با صدای بلند.

۱۷- بلند کردن صدا هنگام قرائت قرآن و اذکار، طوری که باعث آزار و اذیت بقیه نمازگزاران شود.

۱۸- نخواندن دعای استفتاح (دعای بعد از تکبیر تحریمه). همچنین نخواندن) اعوذ بالله من الشیطان الرجیم) قبل از قرائت فاتحه.

۱۹- بعضی از نمازگزاران زمانی که امام می گوید: «ایاک نعبد و ایاک نستعین»، می گویند: «استعنا بک یا رب». (صحیح این است که تلفظ این جمله از پیامبر ثابت نیست و بهتر است بنابر نص صریح قرآن کریم هنگام قرائت قران كاملا به قران گوش دهیم).

۲۰- بعضی از نمازگزاران قبل از اینکه امام بعد از قرائت فاتحه شروع به آمین گفتن کند، آمین می گویند، و صحیح اینست که امام و مقتدی پس از اتمام سوره فاتحه با هم آمین بگویند.

۲۱- ترک کردن رفع الیدین (بلند کردن دستها تا گوش ها یا شانه ها)، هنگام تکبیرة الاحرام و رفتن و برخاستن از رکوع و بعد از بلند شدن از تشهد اول. (مستحب است بنابر حديث ۷۰۲ صحیح بخاری رفع الیدین در نماز انجام شود).

۲۲- بعضی از مردم هنگام رفع یدین، دست های خود را به درستی و به اندازه ی کافی بلند نمی کنند. صحیح اینست که دستها تا گوش ها یا شانه بلند شوند.

۲۳- راست و صاف نکردن کمر هنگام رکوع. صحیح اینست که کمر راست و صاف گردد، حتی در حدیث آمده است که رسول الله (صلی الله علیه وسلم) طوری کمر خویش را صاف می نمودند که اگر آب بر کمر ایشان ریخته می شد، تکان نمی خورد.

۲۴- بعضی از مردم در نماز به آسمان نگاه می کنند، همچنین مشاهده می شود برخی به این طرف و آن طرف نظر می اندازند. صحیح اینست که نمازگزار در نماز به موضع سجده خود نگاه کند.

۲۵- کثرت حرکت در نماز مانند دست در بینی کردن، خاراندن سر و صورت و سائر بدن یا مرتب کردن لباس ها.

۲۶- بعضی از نمازگزاران زمانی که می خواهند به سجده بروند، ازار یا شلوار یا لباس های خود را جمع می کنند. صحیح اینست که لباس ها به حالت خود گذاشته شود. همچنین کسانی که موهایشان بلند است، و آن ها را می بندند، باید در نماز موهای خود را باز کنند.

۲۷- بعضی از افراد بینی خود را در سجده بر زمین قرار نمی دهند یا گاهاً پاهایشان بر زمین قرار نگرفته است. صحیح اینست که پاها، کف دست ها، زانوها، بینی و پیشانی بر زمین و به سمت قبله قرار بگیرد.

۲۸- عدم طمأنینه و آرامش در نماز به طوری که مثلاً شخص هنوز به طور کامل از رکوع برنخاسته به سجده می رود یا هنوز از سجده اول به طور کامل بلند نشده، به سجده ی دوم انتقال می یابد . صحیح اینست که در هر رکن نماز، آرامش و وقار کاملاً رعایت شود. به طوری که تمام مفاصل در جایگاه خود قرار گیرند و سپس به رکن بعدی انتقال یابد.

۲۹- بعضی از افراد در سجده، ساعد خود را بر زمین قرار می دهند، در حالی که رسول الله صلی الله علیه وسلم از این کار نهی فرموده است و صحیح اینست که دست ها از زمین فاصله داشته باشند.

۳۰- سبقت گرفتن از امام، مثلاً قبل از امام یا همزمان با او به رکوع یا سجده برود. همچنین تأخیر کردن بیش از اندازه در تبعیت از امام. صحیح اینست که وقتی امام در رکنی قرار گرفت، بعد ما به آن رکن برویم.

۳۱- بعضی از مردم با بوی بد به مسجد آمده و نماز می خوانند، در حالی که رسول الله (صلی الله علیه وسلم) از این کار نهی فرموده است و کسی که مثلاً از سیر، پیاز، تره، سیگار یا هر چیز بد بوئی استفاده نمود، حق آمدن به مسجد را ندارد؛ زیرا این کار باعث آزار فرشتگان و نمازگزاران می شود، مگر آنکه بوی بد را از بین ببرد.(بهتر است حتما بعد از وضو مسواک زده شود).

۳۲- بعضی از مردم زمانی که وارد مسجد می شوند و مردم را در رکوع می بینند، عجله به خرج می دهند و شتابان حرکت می کنند تا به رکوع برسند. صحیح اینست که شخص با آرامش و وقار به سمت نماز بیاید.

۳۳- بعضی از مردم زمانی که امام را در رکوع می بینند، می گویند: «ان الله مع الصابرین»، تا امام رکوع را طولانی تر کند و به رکوع برسد.

۳۴- زمانی که نمازگزار به مسجد می آید و امام در رکوع قرار دارد، شخص تکبیرة الاحرام را هنگامی می گوید که کمرش خم شده است و درحال رکوع رفتن است و صحیح اینست که وقتی کاملاً ایستاد، تکبیرة الاحرام را به زبان بیاورد.

۳۵- بعضی از افراد زمانی که امام را در حالت سجده یا هر حالتی جز قیام و رکوع می بینند، صبر کرده و نماز را شروع نمی کنند. صحیح اینست که امام را در هر حالتی یافتیم، به او بپیوندیم و نماز را از همان جا آغاز کنیم.

۳۶- صبر نکردن پس از اذان مغرب و بلافاصله نمازخواندن پس از اتمام اذان . صحیح اینست که بین اذان و اقامه حداقل به مقدار خواندن دو رکعت نماز فاصله باشد.

۳۷- بعضی از نمازگزاران زمانی که از رکوع بلند می شوند و رفع الیدین انجام می دهند، دستهای خود را به حالت دعا کردن، بلند می کنند. صحیح اینست که دست ها تا مقابل شانه ها یا گوش ها بلند شوند و کف دستها به سمت قبله باشد.

۳۸- گفتن کلمه «والشکر»، بعد از گفتن: «ربنا و لک الحمد»، پس از برخاستن از رکوع.

۳۹- بعضی از افراد قبل از اینکه امام سلام دادن را تمام کند، برای به جا آوردن رکعت هایی که جا مانده اند، بلند می شوند.

۴۰- بعضی از افراد هنگام نماز صبح وقتی که وارد مسجد شده و امام را در نماز می بینند، به جماعت نمی پیوندند، و در گوشه ای شروع به خواندن نماز سنت می کنند، در حالی که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: « إِذا أُقِیمتِ الصلاَة، فَلاَ صَلاَةَ إِلا المكتوبَةَ ». [رواه مسلم]. یعنی: هنگامی که نماز (فرض) آغاز شد، پس نمازی جز نماز فرض صحیح نیست.

۴۱- بعضی از افراد در اثنای بلند شدن از سجده دوم یا هنگام بلند شدن از تشهد اول، شروع به خواندن سوره فاتحه می کنند. صحیح اینست، زمانی که شخص کاملاَ ایستاد، خواندن فاتحه را آغاز کند.

۴۲- نخواندن این دعا پس از درود در تشهد آخر. رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «إذا تَشَهَّد أَحدُكُمْ فَلیسْتَعِذ بِاللَّه مِنْ أرْبَع، یقول: اللَّهُمَّ إنِّی أعُوذُ بِكَ مِنْ عذَابِ جهَنَّم، وَمِنْ عَذَابِ القَبرِ، وَمِنْ فِتْنةِ المحْیا والمَمات، وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ المَسِیح الدَّجَّالِ». [رواه مسلم] یعنی: «هرگاه یکی از شما در تشهد بنشیند، باید از چهار چیز به خداوند پناه جسته و بگوید: اللهم انی اعوذ بک من عذاب جهنم... خدایا! من از عذاب دوزخ و عذاب قبر و از فتنه زندگی و مرگ و از شر فتنه دجال مسیح به تو پناه می جویم».

۴۳- بالا و پایین آوردن سر، هنگام سلام دادن و صحیح اینست که سر در همان حالتی که در تشهد قرار دارد، هنگام سلام دادن به راست و چپ چرخانده شود.
۴۴- مصافحه و سلام دادن نمازگزاران پس از اتمام نماز و گفتن: «تقبل الله» به همدیگر.

۴۵- بعضی از مردم در روز جمعه هنگامی که وارد مسجد می شوند اگر مؤذن در حال اذان دادن باشد، صبر می کنند تا اذان به پایان برسد، سپس نماز می خوانند. صحیح اینست که هرگاه وارد مسجد شوند، نماز بخوانند و منتظر پایان یافتن اذان نشوند.

۴۶- در بعضی از مساجد در روز جمعه دیده می شود که مردم وارد مسجد می شوند و بدون اینکه نماز بخوانند می نشینند و به خطبه گوش فرا می دهند، و قبل از خطبه دوم امام به همراه نمازگزاران، بلند شده و نماز سنت می خوانند.
صحیح اینست که شخص هروقت وارد مسجد شد، حق نشستن ندارد مگر این که نماز بخواند.

۴۷- بلند کردن دست ها و دعا به صورت دسته جمعی پس از نمازهای فرض.

۴۸- درهم قرار دادن انگشتان دست. رسول الله صلی الله علیه وسلم از اینکه شخص پس از وضو گرفتن تا پایان نماز انگشتها را در هم قرار دهد، نهی فرموده است.

..................................................
منبع: سایت هیئت فتوای اهل سنت جنوب