مرحوم حاج شیخ عبدالعزیز قاضی زاده سال ۱۳۲۵ در شهر اوز متولد شد. وی از سال ۱۳۸۲ امامت جمعه اهل سنت شهر اوز را عهده دار بوده است.

ایشان پس از ۲ سال تحمل بیماری سرطان در روز ۲۶ خرداد 1402 در سن ۷۷ سالگی بر اثر ایست قلبی در بیمارستان گراش دار فانی را وداع گفت.

شهر اوز که شهره‌ی علم و فرهنگ و دیانت است، از دیرباز بزرگان زیادی را در خود پرورش داده و بدین سبب، مقصود بسیاری از جویندگان علم و معرفت بوده است.

شیخ عبدالعزیز قاضی‌زاده یکی از آن چهره‌های بنام این دیار است، که عمر مبارک خود را صرف ترویج فرهنگ اسلامی و ساماندهی امور دینی و اجتماعی مردم نموده است.

مرحوم حاج شیخ عبدالعزیز قاضی‌زاده در سال ۱۳۲۵ در شهر اوز چشم به جهان گشود. خانواده متدین حاج ملاعبدالقادر، کودک خود را عبدالعزیز نامید تا مایه عزت خود و اطرافیان خود گردد. رشد و نشأت ایشان تحت نظر پدر گرامی و استاد فرزانه حاج شیخ محمد فقیهی مفتی، شخصیتی مسئولیت‌پذیر و تلاشگر از ایشان ساخت.

فراگیری دروس مقدماتی علوم دینی در مکتب خانه و اتمام دوران شش ساله ابتدایی در شهر اوز، پایان دوران تحصیل ایشان در زادگاه شان بود؛ چرا که برای کسب علم و بهره بردن از بزرگان آن دوران منطقه، می‌بایست عزم سفر کند.

ایشان که اینک نوجوانی ۱۴ ساله است و در کنار اتمام تحصیلات ابتدایی مهارت بنایی را نیز آموخته؛ در سال۱۳۳۹ عازم بندرلنگه می‌شود. وجود مدرسه علوم دینی سلطان‌العلماء و حضور عالم جلیل‌القدر شیخ محمد علی خالدی حفظه‌الله در آن شهر، علت این سفر است. کم نیستند کسانی که برای استفاده از محضر این عالم بزرگوار به شهر بندرلنگه عزیمت کرده‌اند. دوران تحصیل ایشان در بندر لنگه تا سال ۱۳۴۶ ادامه می یابد. هفت سالی، که نقش مهمی در رشد شخصیت ایشان داشته و تلاشگری و صبوری را در کنار مفاهیم دینی، در وجود ایشان تقویت ساخته است.

اینجا پایان تحصیلات شیخ در کشور است، اما اهداف ایشان بسی بلندتر و بالاتر از آن است که به اینجا ختم گردد. انگیزه و تکاپوی این جوان ۲۱ ساله، پس از سه سال اقامت در دیار پدری به ثمر می‌نشیند و ایشان برای تکمیل آموخته‌هایش عازم راس‌الخیمه می‌شود. سال ۱۳۴۹ مصادف است با ورود ایشان به معهد علمی آن شهر.

تحصیلشان در راس‌الخیمه سه سال ادامه می‌یابد و در سال ۱۳۵۲ و به قصد ورود به دانشگاه اسلامی مدینه منوره، راس‌الخیمه را ترک و عازم شهر پیامبر علیه الصلاه و السلام می‌گردند.

برای طلاب علوم دینی، اینجا قله است و چه توفیقی بالاتر از همجواری با پیامبر اکرم علیه‌الصلاه و السلام و بهره‌گیری از اساتید بنام آن شهر. علاقه‌ی وافر شیخ به فقه و احکام اسلامی، باعث می‌شود تا ایشان ۱۲ سال دیگر را در این رشته به تحصیل خود ادامه داده؛ مدرک فوق لیسانس را از دانشگاه اسلامی مدینه منوره اخذ نموده و سپس راهی دیار خود گردند.

در طول این مدت ۲۲ سال تحصیلات آکادمیک، هرگاه شیخ امکان بازگشت به شهر خود را داشتند، حتما این فرصت را غنیمت شمرده و کلاس‌هایی را برای بزرگسالان شهر برپا می‌نمودند؛ تا از همان ابتدا وظیفه خود را به عنوان یک دعوت‌گر انجام داده باشند.

مرحوم حاج شیخ عبدالعزیز قاضی‌زاده که در سال ۱۳۵۲ وارد دانشگاه اسلامی مدینه منوره شده بود، برای اتمام دوره فوق لیسانس، تا سال ۱۳۶۳ به تحصیلات خود ادامه داده و این، پایان تحصیلات آکادمیک ایشان می‌باشد. شیخ سه سال پس از ورود به مدینه منوره در سن ۳۰ سالگی ازدواج کرده که حاصل آن چهار فرزند می‌باشد.

سال ۱۳۶۳ به پایان رسیده و شیخ که اینک به کشور خود بازگشته است، به مدت ۷ سال به بندر خمیر سفر کرده و در مدرسه‌ی صدرالاسلام آن شهر، به عنوان مدرس، مشغول به تدریس می شود.

در سال ۱۳۷۰ شیخ به شهر خود بازگشته و در کنار استاد فرزانه حاج شیخ محمد فقیهی، امور دینی مردم را ساماندهی کرده؛ نقش معاون و همکار امام‌جمعه و مفتی شهر را به خوبی انجام می‌دهد و سپس از همان سال ایراد خطبه‌های جمعه را نیز متقبل می‌گردد.

شیخ سال‌ها مدرس مدارس علوم دینی شهر اوز بوده و همچنین بین سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۹ مدیریت مدرسه عالی علوم دینی احمدیه را نیز بر عهده داشته است. از سال ۱۳۸۲ و با وفات عالم بزرگوار حاج شیخ محمد فقیهی، مسئولیت امامت جمعه به ایشان واگذار می‌گردد؛ که ۱۸ سال آن مسئولیت را داشت.

حضور شیخ در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی شهر نیز بسیار پررنگ بوده و ایشان به عنوان هیئت امنا در تعدادی از مراکز علمی و فرهنگی نیز حضور داشتند.

جایگاه علمی و شخصیت کم نظیر ایشان باعث شد تا ایشان در زمره‌ی دیگر علمای بزرگ منطقه، عضو هیئت فتوای اهل سنت و جماعت جنوب قرار گیرد.
وی بارها به عنوان روحانی کاروان حج، عازم سرزمین وحی شده‌اند.

شیخ به مانند سلف خود، نقش مهمی را در وحدت و همگرایی منطقه عهده‌دار بوده‌اند و به عنوان یکی از سردمداران این عرصه، نقش خود را به بهترین شکل ممکن ایفا نموده‌اند. همین امر باعث شد تا به دعوت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و در این زمینه، سفرهایی را به اندونزی، لبنان، سوریه و تانزانیا داشته باشند؛ تا نقش پررنگ تری را در عرصه‌ی وحدت فرامنطقه‌ای عهده‌دار گردند.