در مخلوقات خداوندی بیندیشید و در آیات او تدبر نمایید . خداوند عزوجل کسانیکه تفکر می کنند را مورد ستایش و ثنا قرار داده «الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم و یتفکرون فی خلق السموات والارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار». همچنین خداوند عزوجل کسانیکه نمی اندیشند و از تفکر روی گردانند را مورد نکوهش قرار داده است « وکأین من آیة فی السموات و الأرض یمرون علیها وهم عنها معرضون»

ابودرداء رضی الله عنه می گوید: (تفکر ساعة خیر من قیام لیلة) یک ساعت تفکر بهتر از شب زنده داری یک شب است.

یکی دیگر از بزرگان می گوید: اگر مردم در عظمت خداوندی تفکر کنند هیچوقت معصیت و نافرمانی او نمی نمایند. تفکر و اندیشیدن باعث شناخت خدا و ترس از او می شود «ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک» وقتی مردم به این پیشرفت علمی و اختراعات می نگرند شگفت زده می شوند در حالیکه این جزئی کم از اسرار کون است که خدا آنرا آفریده «قل انظروا ماذا فی السموات والارض» هرگاه انسان در مخلوقات فکر کند به عظمت خدا پی می برد ایمانش به خدا و قیامت قوی می شود. خدایی که زمین خشک و مرده را سرسبز می کند تواناست که مرده ها را نیز زنده نماید. «أأنتم أشد خلقا أم السماء بناها رفع سمکها فسواها و أغطش لیلها و أخرج ضحاها»

خداوند اینهمه اختلاف در اقسام زمین قرار داد تا هر قسمتی به کاری اختصاص یابد. یکی از ملحدین و منکرین خدا از امام شافعی رحمة الله علیه می خواهد که وجود خدا را برای او اثبات کند امام شافعی فرمود: همین درخت توت برگش را کرم ابریشم می خورد و به پیله ابریشم تبدیل می شود، زنبور عسل می خورد به عسل گوارا تبدیل می شود و حیوان می خورد به شیر لذیذ تبدیل می شود.

«وفی أنفسکم أفلا تبصرون» تکه نانی که شخص می خورد چگونه تبدیل به شنوایی و بینایی و چشایی و غیره می شود. بین هیچکدام از کائنات تفاوتی همانند فرقی که میان بنی آدم است وجود ندارد از انسانها برخی در صف فرشتگان و برخی هم ابلیس به آنها نمی رسد همین انسان بحدی توانایی دارد که توانسته در آسمانها به پرواز در آید و در دل دریاها به غوص بپردازد کوهها را بشکافد، از ناحیه ی دیگر بحدی ضعیف است که پشه ای او را آزار داده و خاری او را بیمار می سازد سرما او را از پا در می آورد . در سرنوشت آدمی تناقضی عجیب است خداوند وجود او را یکی از دلائل قدرت خود قرار داده است .

یکی از اسباب صلاحیت و حقانیت دین مبین اسلام و علت پیشرفت آن تا روز قیامت این است که پایه ی آن بر یقین و اندیشیدن استوار است. خدای عزوجل در قرآن از طریق اندیشیدن در مخلوقات خود را معرفی کرده است. چیزی که اسلام آورده به مرور زمان کهنه و فرسوده نمی شودو هیچ چیز در حقیقت آن خدشه ای وارد نمی کند .

عقاید براساس یقین شکل می گیرد برای مثال یکی بودن خدا در طول زمان تغییر نمی کند هزار قرن قبل و هزاران قرن بعد خدا یکی است و بوده ، پیشرفت علمی هیچ دخالتی در عقاید ندارد. اخلاق هم در برابر پیشرفت سر فرو نمی آورد عفت و عدالت و علم فضایل اخلاقی هستند که مرور زمان تأثیری در آنها ندارد .

انسان در آنچه علمش نمی رسد نباید به داوری بنشیند و درکاری که کارش نیست نباید دخالت کند افرادی هستند که خود را از گوش کردن به پند و نصیحت بالاتر می دانند نه سخن کسی می شنوند نه بزرگتری را قبول دارند نه گرامی داشت دانشمندان را می پذیرند . در نظر اشخاص مغرور و خودخواه مردم همه به حماقت یاد شوند یا به جهل متصف گردند این یک بیماری است.

بیماری دیگر خواری و زبونی است که هر کس به آن دچار شود اعصاب و اراده اش متزلزل می گردد اعتماد به نفسش را از دست داده نه به خود و نه به کسی اعتماد می نماید . دین مبین اسلام هر دو نوع بیماری را درمان کرده برای رفع غرور باید یادآور شد که قدرت خدا بالای قدرت ماست و آنچه داریم نعمت و فضل خداست «وما بکم من نعمة فمن الله» برای رفع خواری خداوند فرموده « ولا تهنوا و لا تحزنوا و أنتم الأعلون إن کنتم مومنین»

.....................................................................
شیخ محمد صدیق بهجت (امام جمعه اهل سنت بندرلنگه)
خطبه جمعه مورخه 19/3/91 مسجد جامع بندرلنگه