1- نخستین مضامین شرک آمیز در زمان نوح بوجود آمد و اولین رسول نوح علیه السلام بود.
2- شیطان برای فریب انسان و کشاندن او به شرک به تدریج عمل می کند و زمینه ها را بوجود می آورد.
3- تنها گناهی که خداوند هرگز آنرا نمی بخشد شرک (قرار دادن شریک برای خدا) است و بزرگترین گناه به شمار می رود.
4- دعوت نوح و همه مرسلین بصورت آشکارا و نهانی بود او مدت 950 سال مردم را به سوی توحید و یکتاپرستی دعوت داد اما جز عده ی قلیلی کسی به او ایمان نیاورد.
5- اولین و بزرگترین عذاب گروهی بر قوم نوح فرود آمد با آمدن طوفانی عظیم که سراسر زمین را آب فرا گرفت و تمام زمین از آلودگی شرک پاک شد.
6- رابطه نسبی و خویشاوندی هرگز نمی تواند نجات دهنده انسان از عذاب و قهر الهی گردد ( انه لیس من اهلک ) همانطور که کنعان پسر نوح هلاک شد بلکه معیار اهلیت و رابطه نزد خداوند ایمان است.
7- انسانها در زمان نوح هم از نظر جسمانی و هم از نظر طول عمر با انسانهای کنونی کاملا متفاوت بودند.
8- نوح اولین پیامبر اولو العزم است که دعوت فراگیر و شریعت خاص خود را داشت و در راه دعوت سختیها و مشکلات زیادی را متحمل شد.
9- تفاوت رسول با نبی در این است که نبی ادامه دهنده دعوت پیامبران قبل از خود است و دعوتش فراگیر نیست و شریعت جدیدی ندارد اما رسل دارای شریعت و برنامه جدیدی هستند و دعوتشان فراگیر می باشد و بر آنها کتاب نازل می شود پس مفهوم نبی عامتر و فراگیرتر از رسل است یعنی هر رسولی نبی هست اما هر نبی رسول نیست.
10-شرک مقدم بر توحید نیست بلکه انحراف از توحید است و انسانها از آدم علیه السلام تا زمان قوم نوح همه موحد و یکتاپرست بودند .



........................................................................
نویسنده: محمد تشیخ «مدرس مدرس علوم دینی اسماعیلیه»