« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » مـؤمنان را نسزد كه همگي بيرون روند (‌و براي فراگرفتن معارف اسلامي عازم مراكز علمي اسلامي بشوند)‌. بـايد كـه از هر قوم و قبيله‌اي‌، عدّه‌اي بروند (‌و در تـحصيل علوم ديني تلاش كنند) تا با تعليمات اسلامي آشنا گردند، و هنگامي كه به سوي قوم و قبيلۀ خود برگشتند (‌به تعليم مـردمـان بـپردازنـد و ارشـادشان كنند و) آنـان را (‌از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا خودداري كنند

بزرگترین آرزوی مردگان | مقالات 10 شهريور 1392
بزرگترین آرزوی مردگان

عن أبي هريرة رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم مر بقبرٍ فقال: ((من صاحب هذا القبر؟)) فقالوا: فلان، فقال: ((ركعتان خفيفتان مما تحقرون وتنفلون، يزيدهما هذا في عمله - وأشار عليه الصلاة والسلام إلى صاحب القبر - أحب إليه من بقية دنياكم )) رواه الطبراني وصححه الألباني

از ابی هریره رضی الله عنه روایت است که روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم در معیت صحابه از کنار قبری عبور کرد و فرمود: صاحب این قبر کیست؟ صحابه گفتند: قبر فلانی است. رسول الله صلی الله علیه وسلم در حالی که به قبر اشاره می کرد فرمود: دو رکعت نماز سنت نافله که نزد شما حقیر و کم ارزش است آنچنان به اعمال او می افزاید که از بقیه ی دنیای شما نزد او محبوبتر است.

بزرگترین آرزوی مرده ای که در انجام تکالیف شرعی کوتاهی داشته این است که یک لحظه به دنیا برگردد و دو رکعت نماز برای الله سبحانه و تعالی بخواند. دو رکعت نماز نزد او معادل دنیا و هر آنچه که در آن است می باشد و از دنیا چیزی جز دو رکعت نماز نمی خواهد .

شاعر بسیار زیبا گفته:

اغتنم في الفراغ فضل ركوع *****فعسى أن يكونَ موتك بغتة

در حیات و وقت فراغت فضیلت رکوع برای الله را غنیمت شمار چه بسا که مرگ تو ناگهانی باشد.

كم صحيح رأيتَ من غير سُقم*****ذهبتْ نفسه الصحيحة فلتة

چه بسیار انسانهای سالمی را دیدی که هیچ بیماری نداشتند و به ناگاه از دنیا رفته اند.

در سوره ی مومنون خداوند عزوجل این آرزوی مردگان و پاسخی که به آنها داده می شود را بیان کرده است. خداوند عزوجل می فرماید: «حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ* لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحاً فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ» مومنون 90،100

یعنی: زماني كه مرگ يكي از آنان فرا مي رسد ، مي گويد : پروردگارا ! مرا ( به دنيا ) باز گردانيد تا اين كه كار شايسته اي بكنم و فرصتهائي را كه از دست داده ام جبران نمايم . نه ! ( هرگز راه بازگشتي وجود ندارد ) . اين سخني است كه او بر زبان مي راند و در پيش روي ايشان جهان برزخ است تا روزي كه برانگيخته مي شوند.

....................................................................
نویسنده: شیخ محمد تشیخ «مدرس مدرسه اسماعیلیه»
بازديد:2000| نظر(0)

نظرسنجی

عالي
خوب
متوسط
می پسندم


آمار بازدیدکنندگان
جستجو در سایت