عبدالله در عهد رسول صلی الله عليه وسلم و در سال چهارم بعد از هجرت متولد شد و چون رسول خدا صلی الله عليه وسلم در سال هفتم بعد از هجرت برای أدای عمره قضاء، به مکه آمدند، عبدالله را نزد حضرت بردند. رسول خدا صلی الله عليه وسلم از آب دهان مبارک خویش در دهان عبدالله ریختند

او فاطمه دختر خطاب بن نفيل، پسر عبدالعزي، پسر رباح، پسر عبدالله، پسر قرط، پسر عدي، پسر کعب است و از برترين زناني است که در برابر قريشيان سنگدل و کينه جو ايستاد و مقاومت کرد, ولي با اين حال خوش اخلاق و فرمانبردار بود. فاطمه در خانه خطاب بن نفيل بزرگ شد

او رميصاء ام سليم دختر ملحان بن خالد بن زيد بن حرام بن جنوب بن عامر بن غنم بن عدي بن نجار انصاري خزرجي است. بانويي بود که از جمال و وقار آراسته, به خرد و رأي استوار, بهره فراوان داشت و اخلاق نيک را افزون بر همه اين خصال دارا بود؛ تا آنجا که سرگذشت پاکيزه او, سرمشقي براي دختران شد،

طُلَيب بن عمير بن وهب بن عبد بن قصی القرشی صحابی بزرگواری بود که از اولین اسلام آورندگان و جزو اولین مهاجرین به حساب می آمد. مادرش اَروی بنت عبد المطلب بن هاشم عمه ی رسول الله صلی الله علیه و سلم بود. طلیب در دارالارقم اسلام آورد. و همراه رسول الله صلی الله علیه و سلم در جنگ بدر شرکت کرد.

از قبیله خزرج و از یاران و محبان پیامبر بود در بیعت عقبه دوم با هفتاد تن از انصار، اسلام آورد و محبت اسلام در وجودش نفوذ كرد و از بندگان مخلص خداوند گردید. تحت هیچ شرایطی از مجالست پیامبر غافل نشد و بعد از هجرت به مدینه، پیوسته در محضر پیامبر بود و به محض نزول وحی بر پیامبر آن را كتاب می نمود.

واينچنين بودند زنان مدينه، زنان رشادت ومردانگی زنانی که در پی بهشت ورضايت خدا از جان ومالشان گذشتند. دخترعبدالله بن حارث انصاری يکی از آنان بود…زنی نيکوکار وبا ايمان که بر صفحه های تاريخ قصه شجاعت وعشق به بهشت را نگاشت. زنی که لبان مبارک رسول اکرم او را ” شهيد عبادتگذار” ناميدند،

خالد بن سعید بن العاص بن امیة بن عبدشمس بن عبدمناف ، یکی از سابقین اولین است . شخصی آرام و باهوش بود .. . پدرش ابوأحیحة از بزرگان دوران جاهلیت بود که قبل از غزوه ی بدر در حالت شرک از دنیا رفت . از ام خالد دختر خالد روایت شده است که گفت : پدرم پنجمین نفری بود که اسلام آورد و به حبشه مهاجرت کرد.

انس فرزند نضر رضی الله عنه، عموی انس بن مالک خادم پیامبر صلی الله علیه وسلم از انصار مدینه و از تیره ی خزرج بود که در میدانِ کارزار احد، آن قدر جنگید تا به درجه ی رفیع شهادت نایل آمد. و هنگامی که جسدش در میان دیگر کشته شدگان افتاده بود، هیچ کس را یارای شناخت او، نبود؛

ایشان عبد الله بن رواحه بن ثعلبه بن امرئ قيس انصاری خزرجی نام داشتند و کنیه اش ابو محمد، ابو رواحه، و ابو عمرو بود. این صحابی بزرگوار در جنگ بدر و بیعت عقبه شرکت کرده بودند. و یکی از فرماندهان در غزوه مؤته به شمار می آمدند که در همان جنگ هم شهید شدند.