علما میان بدعت در لغت و بدعت در دین تفاوت گذاشته‌اند. تفاوت بسیار است. بدعت در دین: یعنی این که چیز تازه‌ای به دین بیفزایید که در کتاب و سنت نیامده باشد و یا در عبادات، عبادتی جدید ایجاد کنید که از رسول الله صلى الله عليه وسلم نقل نشده باشد. هر مورد تازه‌ای در عقیده یا عبادت: بدعت است.

اگر مادر عفت و حجابش و وقار و متانتش خوب باشد، اگر مادر اخلاق نيکو دارد قطعا دخترش همانگونه بار می آید ما بايد الگو باشیم در خانه، ما مسئولیت سنگینی بر عهده داریم نسبت به اینها ، اینها امانت خداوندی هستند در دست من و شما ، امانت هستند باید به بهترین وجه از این امانت امانتداری کنیم

تومینه سبک خاصی از سرودخوانی است که در کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس رایج است. این سرودها که بصورت دعایی است و با آمین کودکان همراه است به نامهای مختافی چون التيمينة والتومينة والتحميدة نامگذاری شده است. غالبا بعد از ختم کلام الله مجید توسط قرآن آموزان از این اناشید استفاده می شود.

مسئله حضانت از آن دسته مسائل شرعی است که همواره در جامعه و دراجتماع انسانی پیش می‌آید و ضرورت ایجاب می‌کند که احکام و دستورات فقهی و شرعی آن قاطع و منسجم و بدون ابهام باشند که خوشبختانه هم در تمامی مذاهب اسلامی چنین است ...

دنیای جدید هرچند در زمینه ی پیشرفت امکانات و تکنولوژی برای بشریت فواید زیادی داشته است، اما یکی از ویژگیهای منفی آن غفلت زا بودن است و برای غفلت زدایی به دین نیاز داریم. چیزی که می تواند غفلت را از بین ببرد، مسئولیت پذیری و ایجاد مسئولیت در زندگی است.

برخلاف تصور آدمهای ظاهربین نمازتنها مختص دین اسلام یاچند دین دیگر نبوده ، بلکه خداوند ازبدو تولد حضرت آدم (ع) ودر پی فرستادن پیامبران مختلف به زمین ، نماز را به عنوان یک اصل اساسی درحیات آدمی مطرح کرده است وآن پیامبران، خود بیش از همه در بجا آوردن نمازپیش قدم بوده اند ...

با نگاهی گذرا به ساختار فیزیکی شهرهای اسلامی در قرون اولیه به چند عنصر کلیدی بعنوان مشخصات شهر سازی اسلامی پی می‌بریم. مسلمانان در شهرهایی که خود پایه‌گذار آن بوده و یا در شهرهایی که فتح می‌نمودند همواره مسجد جامع در مرکز شهر بوده و دارالاماره در نزدیکی مسجد قرار می‌گرفته است.

اصل استقلال قضایی یکی از اصول شناخته شده در حقوق اساسی است که قانون اساسی اغلب کشورها از جمله قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به آن اشاره دارد.استقلال قضایی دارای ریشه ای تاریخی در حقوق اسلامی میباشد، اساس قضاوت در اسلام به دو عنصر اختیار و مسئولیت برمیگردد.

چند روز قبل و در کمال ناباوری شاهد انتشار یادداشتی به قلم آقای آبتین امیری با نام (نقدی از درون؛...) بودیم. نوشته‌ای تامل برانگیز که هر خواننده‌ای را به فکر فرو می‌برد که چه انگیزه‌ای باعث می‌گردد افرادی خط‌کش بدست بگیرند و بعضی از حقوق را برای برخی قائل شوند و همان حقوق را برای دیگران در نظر نگیرند.