طُلَيب بن عمير بن وهب بن عبد بن قصی القرشی صحابی بزرگواری بود که از اولین اسلام آورندگان و جزو اولین مهاجرین به حساب می آمد. مادرش اَروی بنت عبد المطلب بن هاشم عمه ی رسول الله صلی الله علیه و سلم بود. طلیب در دارالارقم اسلام آورد. و همراه رسول الله صلی الله علیه و سلم در جنگ بدر شرکت کرد.

از قبیله خزرج و از یاران و محبان پیامبر بود در بیعت عقبه دوم با هفتاد تن از انصار، اسلام آورد و محبت اسلام در وجودش نفوذ كرد و از بندگان مخلص خداوند گردید. تحت هیچ شرایطی از مجالست پیامبر غافل نشد و بعد از هجرت به مدینه، پیوسته در محضر پیامبر بود و به محض نزول وحی بر پیامبر آن را كتاب می نمود.

واينچنين بودند زنان مدينه، زنان رشادت ومردانگی زنانی که در پی بهشت ورضايت خدا از جان ومالشان گذشتند. دخترعبدالله بن حارث انصاری يکی از آنان بود…زنی نيکوکار وبا ايمان که بر صفحه های تاريخ قصه شجاعت وعشق به بهشت را نگاشت. زنی که لبان مبارک رسول اکرم او را ” شهيد عبادتگذار” ناميدند،

خالد بن سعید بن العاص بن امیة بن عبدشمس بن عبدمناف ، یکی از سابقین اولین است . شخصی آرام و باهوش بود .. . پدرش ابوأحیحة از بزرگان دوران جاهلیت بود که قبل از غزوه ی بدر در حالت شرک از دنیا رفت . از ام خالد دختر خالد روایت شده است که گفت : پدرم پنجمین نفری بود که اسلام آورد و به حبشه مهاجرت کرد.

انس فرزند نضر رضی الله عنه، عموی انس بن مالک خادم پیامبر صلی الله علیه وسلم از انصار مدینه و از تیره ی خزرج بود که در میدانِ کارزار احد، آن قدر جنگید تا به درجه ی رفیع شهادت نایل آمد. و هنگامی که جسدش در میان دیگر کشته شدگان افتاده بود، هیچ کس را یارای شناخت او، نبود؛

ایشان عبد الله بن رواحه بن ثعلبه بن امرئ قيس انصاری خزرجی نام داشتند و کنیه اش ابو محمد، ابو رواحه، و ابو عمرو بود. این صحابی بزرگوار در جنگ بدر و بیعت عقبه شرکت کرده بودند. و یکی از فرماندهان در غزوه مؤته به شمار می آمدند که در همان جنگ هم شهید شدند.

آوازه اسلام از شبه جزیره فراتر رفته بود. مشتاقان از هر سو برای درک اسلام به مدینه می‌آمدند. «جُوَیْبِرْ» هم از جمله شیفتگان اسلام بود که با شنیدن آوازه پیامبر، در طلب اسلام از «یَمامَه» به سوی مدینه شتافت و خدمت پیامبر رسید. او اسلام اختیار کرد و در دین خود فردی ثابت قدم و پایدار شد.

معاويه -رضي الله عنه- پس از اظهار نمودن اسلام خويش در روز فتح مکه، به يکی از نزديکان و مقربان رسول الله -ص- تبديل شد، تا جايی که در سلک کاتبان وحی الهی در آمده و اين بزرگترين شرف و کرامت است، که به جهت آن بسياری ازاوقات خويش را درمصاحبت وهمراهی رسول الله -صلي الله عليه وسلم- بسر می برد.

نام او لبید پسر ربیعه پسر عامر کلابی بود کنیه او ابوعقیل و از جمله مؤلفه القلوب( آنانیکه بخاطر الفت و انس شان به اسلام برای شان صدقات داده میشد) بشمار می آید. او سوارکار دلیر و شاعر چیره دستی بود و در جاهلیت مدت زیادی شعر سروده؛ اما وقتی به دین اسلام مشرف شد شعر سرایی را ترک کرد.